بررسی تفاوت های کنتاکتور و رله

تفاوت کنتاکتور و رله

• شاید بتوان گفت کنتاکتور یک نوع رله است. با این تفاوت که کنتاکتور ظرفیت تحمل جریان بالاتری دارند. درحالی که رله برای مدار هایی با جریان پایین‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• کنتاکتور جهت کار با کنتاکت‌های نرمالی باز(NO) طراحی شده است. از طرف دیگر رله بسته به عملکرد مورد نظرهم می‌توانند نرمالی بسته(NC) و هم نرمالی باز(NO) باشند.
• کنتاکتور معمولاً دارای کنتاکت‌های کمکی هستند که برای اعمال فرمان‌های اضافی مربوط به کنترل کنتاکتور استفاده می‌شوند.
• کنتاکتورها معمولاً در انواع سه فاز ساخته و مورد استفاده قرار می‌گیرند برخلاف رله که بیشتر در کاربردهای تک فاز استفاده می‌شود.
• کنتاکتور، ۲ قطب را بدون اینکه مدار مشترکی بین آن‌ها باشد به یکدیگر وصل می‌کند درحالی‌که رله یک تیغه ثابت دارد که به نول متصل است.
• کنتاکتور‌ها تا 1000 ولت کارکرد دارند درحالی‌که رله‌ها تنها تا ۲۵۰ ولت مورداستفاده قرار می‌گیرند.
• کنتاکتورها معمولاً به اضافه بارهایی متصل می شوند که اگر جریان بیش از یک آستانه تعیین شده برای یک بازه زمانی معین برسد، مدار را قطع خواهند کرد. این درحالیست که اضافه بار در رله برخلاف کنتاکتور بسیار کمتر اتفاق می‌افتد و تفاوت بین رله و کنتاکتور است.
• انرژی برقی که کنتاکتور استفاده می‌کند در مقایسه با رله، بیشتر می باشد. زیرا که رله‌ها از بوبین‌های کوچکتری نسبت به بوبین‌های کنتاکتور استفاده می‌کنند.
• از آن جا که کنتاکتورها معمولاً حامل بارهای زیادی هستند، اغلب حاوی ویژگی های ایمنی اضافی می باشند، مانند فنر بار گذاری شده برای کمک به حصول اطمینان از این که به هنگام عدم وجود تغذیه، مدار کار نمی کند. از آنجا که رله ها به طور معمول برای توان ها کمتر مرود استفاده قرار می گیرند، استفاده از فنر فشرده شده در آن ها رایج نیست.
• یکی دیگر از ویژگی های ایمنی که در کنتاکتورها معمول است، خاموش کردن جرقه (آرک) می باشد. خاموش کردن مغناطیسس جرقه یا آرک به وسیله طولانی کردن مسیر حرکت جرقه می باشد. از آن جایی که رله ها برای بارهای زیاد طراحی نشده اند، خاموش کردن جرقه در رله ها جای نگرانی ندارد و متداول نیست.